SEL felaketinde 7 kadın işçinin ölümüne neden olan servis minibüsünün şoförü dün manşetimizde ağlıyordu, "Kendimi nasıl affettireceğim, bu utançla nasıl yaşayacağım" diye,
O şoför belki de en az suçlu olandı,
Yıllardır insan taşımak için yapılmamış araçlarla insan taşınmasına göz yuman trafik yetkilileri, bu gibi araçlarla çalışanlarını taşıyan şirketlerin patronları ağlamıyordu ama o şoför ağlıyordu,
Bire bir sorumlusu olmadığı 7 ölüm için "Kendimi nasıl affettireceğim" diyordu,
Oysa çok daha fazlasından, o 7 kişi dahil 30 küsurunun ölümünden sorumlu olanlarda bu "vicdan feryadının", bu "vicdan azabının" eseri yok,
Onlar hâlâ başkalarını ve ölenleri suçlayarak hayatlarını sürdürüyorlar,
En küçük bir pişmanlık ve insanlık emaresi göstermeden,
Bundan sonraki seçimlerde benim oyum şoföre,
Herkesten daha çok hak ettiği için,
Evlilik terapisi
DÜN HABERTÜRK’te bir evlilik terapistinin tavsiyeleri vardı,
Okurken düşündüm, "Acaba evlilik terapistlerinin kaçının evliliği sorunsuz yürüyordur" diye,
Sonra Cumartesi ilavesinde Hande Ataizi’nin psikolog, hem de ünlü ve başarılı psikolog annesiyle yapılmış röportajı okudum,
Aklıma aynı soru geldi,
Çok ünlü bir pedagogun oğlunun ciddi sorunlar yaşadığını duymuştum,
Sonra evlilik terapistinin yazdıklarını düşündüm,
Modern toplumlarda boşanma oranları çok artmış,
Öyle diyor,
Sanki modernite ile evlilik yürütmek arasında ters orantılı doğal bir bağ varmış gibi,
Ne kadar yanlış,
Bence evliliklerdeki en önemli sorun "değişim" sorunu,
Birine âşık oluyoruz, birini seviyoruz ve evleniyoruz,
Sonrasında âşık olduğumuz kadını veya adamı değiştirmek için çabalamaya başlıyoruz,
Bazen bunu başarıyoruz,
Ama başardığımız zaman ortaya çıkan adamı veya kadını beğenmiyoruz,
Çünkü kendi ellerimizle değiştirdiğimiz kişi, artık bizim âşık olduğumuz, sevdiğimiz kişi olmaktan çıkıyor,
"Benim sevdiğim adam ya da kadın bu değildi,"
Evet değildi,
Ama onu sen değiştirdin, Senin için değişti, Ve artık o, o değil,
Bunu fark etmiyoruz,
Bazen de değiştiremediğimiz için kızıyoruz,
"Bana değer verseydin benim için değişirdin" diyoruz,
Madem beğenmiyordun ve değişmesi gerektiğini düşünüyordun, niye âşık oldun?
Baştan değişiğini bulsaydın,
Özgür ruhlu diye evlendiğimiz adamı hapsetmeye, seksi diye evlendiğimiz kadını kapatmaya çalışıyoruz,
Dik başlı diye karakterini sevdiğimiz kişinin başını eğmeye uğraşıyoruz, Sonra da suçu modern topluma yıkıyoruz,
Uydurma bir haberin perde arkası
CUMA akşamı geç saatte Ajans HABERTÜRK Genel Müdürü Ramazan Kurnaz aradı,
Gülmekten kırılıyor,
"Yarın pek çok gazetede Cem Garipoğlu’nun yakalandığı haberi olacak, Sakın şaşırmayın, Ama öyle bir şey yok" dedi,
Anlamadım,
"Öyle bir şey yoksa nasıl olacak" dedim saf saf,
Ramazan gülmekten yanıt veremiyor,
Sonunda anlattı,
HABERTÜRK yayına başladığı günden beri Türk basınında en fazla "atlatma" dediğimiz türden haber yapan, yani diğer gazetelerin ulaşamadığı haberleri bulup çıkaran gazete,
Bu yüzden de diğer gazeteler sürekli bizi takip ediyor, bizim haberleri bizden bir gün sonra yapıyorlar,
Hal böyle olunca yorulmuşlar, Haber peşine düşeceklerine, bizim peşimize düşmüşler, Bizim muhabirlerden haber sızdırmaya çalışıyorlar,
Bizimkilerden biri de dün bir şaka yapıyor ve Cem Garipoğlu’nun yakalandığını söylüyor,
Ramazan bunu anlatınca, "Yok canım, bizim muhabirden duyduklarını haber yapmazlar" dedim,
Pek çok gazete bu haberin üzerine balıklama atlayıp dün temkinli ifadelerle de olsa bu manşetle çıktı,
Oysa ortada böyle bir şey yok,
İstanbul Emniyeti, Cem Garipoğlu’nu yakalamak üzere, bu doğru ama daha yakalamadı,
Ama bizim muhabiri haber kaynağı yapanlar, "HABERTÜRK muhabiri söylüyorsa doğrudur" deyip bizimkinin şakasını manşetten haber yapıyorlar,
Sabah gazeteleri görünce gözlerime inanamadım,
Habertürk adına gurur duydum ama gazetecilik adına utandım,
Anladım ki, gazetecilik gerçekten bitmek üzereymiş,
