BABASIZ ilk bayramımdı,
Nedense insan kaybettiği sevdiklerini mutlu anlarında ve mutsuz anlarında daha çok hatırlıyor, daha çok özlüyor,
Ailece mezarlığa gittik,
Hande ile Zeynep dua ederken, ben de içimden biraz dertleştim babamla,
Sonra gençliğime döndüm, Benim genç, babamın ben yaşlarda olduğu günlere,
Hayatta sıkıldığım anlardan biri, Her halimden belli keyifsiz olduğum, İşte mutsuzum, aşkta mutsuzum, Hiçbir şey olmasını istediğim gibi gitmiyor,
Babam çağırdı, Gittim yanına, "Anlat, neyin var" dedi,
Kafam bozuk ya, hıncımı ondan çıkaracağım, "As döperim var, Senin neyin var" dedim,
"Ha anladım, durumun berbat ama takma kafana" dedi hiç kızmadan, Zaten hiç kızmadı ama çok konuşmayı da pek sevmezdi,
Sessizce kalktı, Bir dolabı açtı, İçinden bir çerçeve çıkardı, Uzattı,
"Al" dedi, "Benim artık çok ihtiyacım kalmadı ama senin olacak, Kafan çok bozuldukça buna bakarsın",
Aldım baktım,
Arapça harflerle yazılı bir hat, Anlamadım,
"Ne yazıyor burada" dedim,
"Onu da sen bul" dedi,
Çerçeveyi aldım kalktım,
Anneanneme gittim, Hattı okudu bana: "BU DA GEÇER YAHU,"
Eve gittim, Yatak odama astım,
Baktım durdum günlerce,
İşe yaramaz diye düşündüm uzunca bir süre, Geçmiyordu çünkü,
Ama ne oldu biliyor musunuz?
Geçti, Eninde sonunda geçti,
Beni sıkan, canıma okuyan, hayattan bezdiren ne varsa hepsi günü gelince geçti gitti,
Anladım ki, yazan doğru,
Sonra ne zaman canımı sıkan bir şey olsa o yazıya baktım hep,
Bazen derinden, beni duymasını istercesine, bazen göz ucuyla,
O yazı hep doğruyu söyledi,
Ne varsa can sıkan, hepsi bir gün geldi geçti, İzi bile kalmadan,
Bazen kısa, bazen uzun sürse de,
Son olarak 2007 yılının 1 Nisan akşamı oturdum, şimdi kütüphanemde duran o yazının karşısına, Öfkeyle,
Büyük emekler verdiğimiz, arkadaşlarımla el ele tirajını 1 milyona çıkardığımız gazetemizin haksız ve hukuksuz bir biçimde elimizden alındığı o akşam,
Uzun uzun baktım, "BU DA GEÇER YAHU"ya,,,
Sonra gittim arkadaşlarımın evine, oturdum sabaha kadar kâğıt oynadım,
Hande bir yerlerde söylemiş, sonra okudum, "Fatih travmaya kapalı bir insan, Gazetesine el konduğu gün bunu bile kafasına takmadı, Oturdu bizimle kâğıt oynadı pürneşe" diye,
"Benim sırrımı bilmeden doğru söylemiş" dedim içimden,
Çünkü babam bana bir yazıyla öğretti her şeyi, Kısacık, sade bir hatla,
"BU DA GEÇER YAHU" diyen,
O da geçti gerçekten,
Elimizden aldıkları gazete çöp oldu, biz yepyenisini, pırıl pırılını yaptık,
Herkesin kaybettiğimizi zannettiği anda biz daha iyisini kazandık,
Yazı bir kez daha doğruyu söyledi bana, "O DA GEÇTİ YAHU,"
Bazı şeyler kafanızı mı bozuyor, bazı şeylere çok mu takılıyorsunuz, bazı şeyler içinize mi oturuyor, bazı şeyleri kabullenmekte çok mu zorlanıyorsunuz, haksızlık yüreğinizi mi dağlıyor, beş para etmez adamlara bir tane patlatmak mı istiyorsunuz, içinizden isyan etmek mi geliyor, isyanın bile kesmediği, küfürlerin ağzınıza geldiği anlar mı oluyor?
Boş verin,
Bana babam öğretti, ona da dedem öğretmiş, biliyorum,
Bazen imanımı tazelemek için yüksek sesle haykırıyorum:
"BU DA GEÇER YAHU,"
