Siyasi liderlerin ya da ülkeleri yöneten seçilmiş kişilerin sağlık durumları konuşulur mu?
Konuşulur elbet.
Çünkü sağlık önemlidir.
Hem siyasetçinin iş yapabilme kapasitesini belirler ve gösterir hem de ülkenin geleceğini planlama açısından önemlidir.
O yüzden de sağlık sıhhat durumları önemlidir.
Akli veya fiziki fark etmez.
İlgi çeker, insanlar bilmek ister.
Ancak bunun da bir sınırı, bir adabı muaşereti, bir insani tarafı vardır.
Türkiye uzunca bir zamandır Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın sağlık durumunu merak ediyor ve konuşuyor.
Türkiye’nin en önemli siyasi liderinin ve ülkeyi yöneten insanın sağlık durumunun merak edilmesi ve konuşulması bir ölçüye kadar normal de, bizim memlekette artık işin sınırı aşıldı.
Ciddi olması, abuk sabuk konuşmaması, temelsiz spekülasyonları doğruymuş gibi paylaşmaması gereken kişiler bu konuda izansızca açıklamalar yapmaya başladılar.
Bir gazeteci, Can Ataklı, elinde hiçbir bilgi olmadan, yellen yellen ipe diz tarzı ile, varlığı şüpheli kaynakların dolduruşuyla “Cumhurbaşkanı çok önemli bir ameliyat geçirecek ve ameliyattan sonra göreve devam edip etmeyeceğine kendisinin karar vereceğini öğrendim” diye yazdı.
Cumhurbaşkanı’nın yıllar önce geçirdiği ameliyattan bu yana sürekli böyle şeyler yazılıyor söyleniyor.
Ama artık işin cılkı çıkmış vaziyette.
Böyle bir iddianın ortaya atıldığı günün akşamı, Cumhurbaşkanı Erdoğan bir maç izlemeye gidince iddianın temelsizliği iyiden iyiye ortaya çıkıyor.
Peki tek saçmalık bu mu!
Tabii ki, değil.
Gazeteci saçmalar da, Külliye eşrafı saçmalama hakkını kullanmaz mı!
Onlar da bu iddianın doğru olmadığını ispatlamak için, bir basketbol maçı görüntüsü ortaya atıyorlar.
Erdoğan’ın üzerinde bir eşofman, basketbol oynamışlar ve Erdoğan’ın takımı 50-22 kazanmış.
Kimse terlememiş bile.
Alpay Özalan’ın olduğu takım 28 farklı yenilmiş hem de.
Yersen.
Haberde tek eksik “Chicago Bulls’un ekibi Başkan Erdoğan’ı izlemeye geldi. Jordan’dan bu yana dolduramadığı pozisyonu Erdoğan ile doldurmak isteyen NBA takımının teklifini Erdoğan, ‘Bir ülke yönetmem lazım. Gelemem’ diyerek geri çevirdi” cümlesi.
Bir de bu olsa Can Ataklı’nın saçmalığına karşı verilmiş yanıt dört dörtlük olacak.
Yahu Allah aşkına herkese biraz izan yahu.
70 yaşına merdiven dayamış bir liderin basketbol oynayıp sayı kralı olmasını beklemiyor kimse.
Bir saçmalığa, başka bir saçmalık ile yanıt vermek, bizi de salak yerine koymak zorunda değilsiniz.
Bakın, zaman zaman ABD Başkanı Biden’in da sağlık durumu tartışılıyor.
Onlara da Başkan’ın sağlık ekibinden biri bir yanıt veriyor.
NBA Başkanı Silver değil.
Değişim kolay değil
Ben Twitter’da yaptığım CHP Genel Başkanı kim olsun anketine Özgür Özel’in adını yazınca “Ne alaka” diye bana kızanlar dünden beri “Özgür Özel’in CHP genel başkanı olup olamayacağını” konuşuyorlar.
Ben de kıs kıs gülüyorum.
Geçen haftaki bir yazımda, “Ve ilginçtir, siyasi ikbalini İmamoğlu’nda gören bazı parti yöneticilerinden Kılıçdaroğlu’na destek açıklamaları gelmeye başlıyor” cümlemde kastettiğim kişi Özgür Özel’di.
Parti yönetimindeki pek çok kişi gibi Özgür Özel de aslında değişimden yana ve İmamoğlu’nun şu an için en güçlü ve en önemli isim olduğunu düşünenlerden. Bunu da partideki pek çok kişi biliyor.
CHP ile ilgili yorum yapan ve CHP’ye yakın olduğu için bu yorumları inandırıcı zannedilen pek çok kişinin aslında CHP’de ne olup bittiği ile ilgili hiçbir bilgisi falan yok.
Mesela Özgür Özel’in grup başkanı olduğu için İmamoğlu’ndan uzaklaştığı düşünülüyor.
Oysa Özel’in grup başkanlığı seçimden önce kararlaştırılmış bir durum. Üstelik de Kılıçdaroğlu seçimi kazanacak varsayımı ile kararlaştırılmış bir durum.
Kemal Bey, seçim kaybının yepyeni bir durum oluşturduğunu düşünmemiş olmalı ki, seçim öncesi alınmış kararları aynen uyguluyor.
İmamoğlu ile ilgili olarak gerek CHP yandaşı gerekse iktidar yandaşı gazetecilerin yazdıkları ise büyük ölçüde “Olsa olsa” metoduna dayanıyor.
Dün de dediğim gibi İmamoğlu’nun acele etme niyeti yok.
Seçimden 10 ay önce İstanbul’u AK Parti’ye teslim etmeyi düşünmüyor. Ancak İmamoğlu’nun bazı kurmayları ya da İmamoğlu’nun düşüncesine değer verdiği bazı kişiler iktidarın öyle ya da böyle İstanbul’u İmamoğlu’ndan almak istediğini, CHP Genel Başkanı olursa en azından siyasi yasak getirmenin daha zor olacağını, ana muhalefet liderine siyasi yasak getirmenin hem içerde hem dışarda bedeli olacağını söylüyorlar.
Partideki İmamoğlu karşıtları ise İmamoğlu’nu Muharrem İnce haline getirmek ve “Genel başkana karşı saygısız, hırsı aklının ötesinde, bencil ve egosantrik biri olarak göstermek” istiyor ve bu yolla partiden uzaklaştırmak istiyorlar. Bunu başarmaları da çok güç değil ve İmamoğlu da bunu görmeyecek kadar siyaset cahili değil.
Kemal Kılıçdaroğlu bu kafada ısrar ederken, ben CHP’de hızlı bir değişim, seçim sonuçlarına bağlı bir yenilenme beklemek için erken olduğu kanaatindeyim.
Eş genel başkan
5216 sayılı kanun çok açık.
Diyor ki, “Büyükşehir ve ilçe belediye başkanları görevlerinin devamı süresince siyasi parti yönetim ve denetim organlarında görev alamazlar”
Yani Ekrem İmamoğlu CHP Genel Başkanı olmak isterse, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı görevini bırakmak zorunda.
Böyle bir durumda seçime kadar İstanbul’u kimin yöneteceğine İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi karar verecek.
Meclis, Cumhur İttifakı’nın çoğunluğunda olduğu için de İmamoğlu Belediye’yi AK Partili bir isme, muhtemelen Tevfik Göksu’ya devredecek.
CHP’nin İstanbul’daki seçmeni buna hazır mı, bunu ister mi!
Ülkedeki bana göre en önemli 2. Post bırakılmalı mı!
Tabii Cumhurbaşkanı’nın parti yöneticisi olabildiği bir sistemde, belediye başkanının parti yönetici olamaması son derece saçma ve akıl dışı ama.
Bu ülkede saçma olmayan ve akıl içi olan ne var ki zaten!
Ama yine de Türkiye tipi demokrasimsilerde çare tükenmez.
Seçimler sırasında İmamoğlu ve Yavaş’a “Başkan yardımcılığı” icat edilmişti.
Şimdi de “Eş genel başkanlık” niye olmasın.
Yasal tabanı yok elbet ama yıllardır bunu uygulayan partiler var.
NE ZAMAN İNSAN OLURUZ?
Yerli ve milli zannedilen yolun federasyona çıkma ihtimalini görebildiğimiz zaman.
